Προσωπικά θεωρώ ότι το πλαίσιο Γκουτέρες έθεσε στις διαπραγματευόμενες πλευρές ο ΓΓ του ΟΗΕ, ύστερα από διαβούλευση με αυτές και αφού αντιλήφθηκε ότι ηταν εφικτό να επιτευχθεί συμφωνία μέσα σε αυτά τα πλαισια. Ειδάλλως δε θα έβαζε τον πήχη τόσο ψηλά, δικαιώνοντας ή νομιμοποιώντας στην ουσία τους ανέφικτους στόχους των εμπλεκόμενων πλευρών.
Διότι αν ήταν έτσι σημαίνει ότι έβαλε ο ίδιος την ταφόπετρα. Και δεν πιστεύω ο ΓΓ του ΟΗΕ να ήθελε να τινάξει την διαδικασία των συνομιλιών στον αέρα. Αντίθετα βολιδοσκόπησε τις πλευρές, είδε μέχρι που μπορεί να φτάσουν και εβαλε το πλαίσιο ως ένα είδος άτυπης διαιτησίας και διευκόλυνσης των διαπραγματευόμενων πλευρών μέσα σε εκείνο το κλίμα της καψυποψίας που επικρατούσε.
Απο εκεί και πέρα χρειαζόταν μαεστρία, διπλωματία, ψυχραιμία, σταθερότητα, πολιτικό θάρρος και ισχυρή βούληση για να φτάσεις σε αποτέλεσμα. Στοιχεία τα οποία δεν μας χαρακτήριζαν όπως φάνηκε και στο Κραν Μοντάνα.
Συνεπώς ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να χαρακτηρίζεται από τα πιο πάνω στοιχεία και κυρίως την ισχυρή βούληση να καταλήξει σε συμφωνία. Διότι όπως όλα δείχνουν, κατά το 2018 θα έχουμε ακόμα μία, ίσως και την τελευταία ευκαιρία να λύσουμε το κυπριακό…
Dionysiakos Blog 